Λήμνος….το νησί που είναι γνωστό για το μελιχλωρο και το καλαθακι της,τα πιο φημισμενα τυρια του νησιου!!Ε ναι..και όμως εάν με ρωτούσε κάποιος μέχρι πριν λίγο τι γνωρίζεις για το νησί αυτή θα ήταν η πρώτη απάντηση που θα έδινα.Ευτυχως ειχα τη τυχη να γνωρισω το υπεροχο αυτο νησι φετος το καλοκαιρι και να διαμορφωσω μια τελειως διαφορετικη αποψη για το μικρό αυτό στολίδι του βορειοανατολικου Αιγαίου.
Με ισχυρή παρουσία στην ελληνική μυθολογία καθώς είναι η πατρίδα του Θεού Ηφαίστου,κάτι που καταλαβαίνει κανείς με το που πατησει το πόδι του στο νησί αφού το μικρό αεροδρόμιο ονομάζεται “Ηφαιστος”,ενώ ο Όμηρος ουκ ολίγες φορές αναφέρει στα έπη του το φημισμένο νησι.
Σε απόσταση 20 περίπου χιλιομέτρων από το αεροδρόμιο,ναι καλό ειναι να γνωρίζετε οτι αν θελετε να γυρισετε ολο το νησι και τα τριγυρω χωρια του με τις ανεπαναληπτες παραλιες πρεπει να διαθέτετε αυτοκίνητο καθώς η δημόσια συγκοινωνία δεν προσφέρεται για εξερεύνηση του νησιού,βρίσκεται η πρωτεύουσα του νησιού η Μύρινα!Πραγματικά η αίσθηση που έχει ο επισκέπτης περπατώντας τα γραφικά δρομάκια της,ατενίζοντας παράλληλα τη θάλασσα που κατα κάποιον τρόπο την πολιορκεί είναι ότι βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή περιμένοντας στο λιμάνι να δεις εικόνες από τους Βενετσιανους εμπόρους που κατέφθαναν με τα καράβια τους και επιδίδονταν σε αγοραπωλησίες ή Τούρκους άρχοντες να σουλατσάρουν στα στενά του νησιού.Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά,θα πρέπει να ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία του νησιού,ναι βαρετό το καταλαβαίνω αλλά αναγκαίο αν θελουμε να γνωρισουμε λιγο καλυτερα το νησί.
Η ίδια η γεωγραφία της Μυρινας χωριζει τη μικρη πολιτεια σε δύο γειτονιές ,η μια ονομάζεται Ρωμαιικος Γιαλός και η άλλη Τουρκικός Γιαλός.Ο Τουρκικός Γιαλός πλαισιώνεται από το εμπορικό και το βενετσιάνικο λιμάνι και κέρδισε το όνομα του επί Τουρκοκρατίας όταν το Κάστρο,θα μιλήσω λίγο παρακάτω γι αυτό, ήταν η πρωτεύουσα της Λημνου και γύρω του κατοικούσαν όλοι οι Τουρκοι άρχοντες.Αντίθετα οι Έλληνες της Μυρινας εγκατασταθηκαν στην αλλη πλευρα του Κάστρου που πηρε το ονομα Ρωμαιικος Γιαλός.Σήμερα η γειτονιά αυτή είναι η πιο εντυπωσιακή στη Μύρινα καθώς τα παλιά αρχοντικά που κατασκεύασαν οι εύποροι Λημνιου δεσπόζουν επιβλητικά και δεν έχουν χάσει την παλιά τους αίγλη.Συστήνω ανεπιφύλακτα στους επισκέπτες την παραλία Γομάτι και την παραλία του Αυλώνα που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από την Μύρινα όπως επίσης και την παραλία τα Ρηχά Νερά,το μόνο αρνητικό για μένα προσωπικά είναι αυτό που υποδηλώνει και το ονομα της παραλίας καθότι τα νερά είναι όντως πολύ ρηχά με αποτέλεσμα να περπατάς ένα χιλιόμετρο μέχρι να κάνεις αυτό το εντυπωσιακό μακροβουτι που βλέπεις όλους τους δεινούς κολυμβητές να επιδίδονται….αλλά νομίζω για οικογένειες με παιδιά είναι ο ιδανικός προορισμός.
Το Κάστρο της Μυρινας ειναι το σημα κατατεθεν της πρωτευουσας της Λήμνου και θεωρειται ενα απο τα καλυτερα διατηρημενα της Ελλάδος,τετριμμένο το γνωρίζω αλλά είτε λουσμένο στο φως του ήλιου,είτε φωταγωγημενο το βράδυ κεντρίζει πραγματικά το ενδιαφέρον του επισκέπτη.Χτίστηκε το 1186 μΧ επί Βυζαντίου απο τον Ανδρονικο Ά Κομνηνό και δεσποζει επιβλητικό μέχρι και σήμερα.Φανταστείτε ότι ανεγερθει επί Βυζαντίου,στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των Ενετών,το 1480 παραδόθηκε στην Οθωμανική αυτοκρατορια ώσπου τον Οκτωβριο του 1912 με την απελευθέρωση της Λήμνου από τους Τούρκους το Κάστρο πέρασε στης σελίδες της ιστοριας.Πιστέψτε με όταν περπατήσετε το μονοπάτι του Κάστρου όλα αυτά τα τόσα χρόνια ιστορίας θα κάνουν έντονη την παρουσια τους και τα συναισθήματα θα σας κατακλυσουν.Αξίζει να αναφερθεί τέλος ότι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού λαμβάνουν χώρα στο Κάστρο αρκετές πολιτιστικές εκδηλώσεις που δε θα έπρεπε να τις χασετε.Η μαγευτική θέα και το πνεύμα της κάθε εποχής που έχει περάσει αλλά αφήνοντας ανεξίτηλα το σημάδι σε κάθε πέτρα του Κάστρου..Όλα αυτά μαζί, αξία ΑΝΕΚΤΊΜΗΤΗ.
Για το τέλος άφησα το δικό μου αγαπημένο στολίδι του νησιού,το μικρό ξωκλήσι που βρίσκεται στη βάση του Κάστρου και είναι αφιερωμενο στην Αγία Παρασκευή.Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο αρχοντικό Βοντελα γι αυτό και συχνά αναφέρεται ως “Αγία Παρασκευή Βοντελα”.Ένα μικρό εκκλησάκι ασπρισμενο και λαμπερό αφήνει το δικό του στίγμα και χρώμα στο ιστορικό αυτό σημείο του νησιού.
Και αφού αρκετά σας κούρασα με τα ιστορικά και τα αξιοθεατα του νησιου τώρα ας περάσουμε σε αυτό με το οποίο όλοι έχουμε συνυφασμενη τη λέξη Διακοπές και δεν είναι άλλο από το φαγητό,τουλάχιστον για μένα,και την καλοπέραση.Δεν δύναται να περπατάς τα στενάκια της Μυρινας,είτε επειδή ετοιμάζεσαι να πας στο πρωινό σου μπάνιο,είτε επειδή κάνεις την απογευματινή σου βόλτα και να μην περασεις απο το “Αχνη και Κανελλα”..τα λόγια είναι περιττά,νομιζω θα ξαναεπισκεφτομουν το νησί για αυτό το λόγο μονο,για την μπουγάτσα με κρέμα και τυρί.Μην αμφιταλαντεύεσαι τι να διαλεξεις,στο υπογράφω θα τις πάρεις και τις δύο και ας είσαι ένα άτομο,θα καθίσεις απέναντι στην μικρή πλατεία που βρίσκονται τα τραπέζια του καταστήματος κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου δένδρου και παρά τη βουή γιατί βρισκεσαι ακριβως στο κεντρο της αγορας θα νιωθεις σαν να εισαι αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο.Απλά θα παρατηρείς το ποσό γρήγορα φεύγει ο χρόνος και συνάμα πόσο αργά,αλλοι τριγύρω έτρεχαν να προλάβουν τις δουλειές τους και άλλοι ρεμβαζαν στη δροσιά και τη σκιά του μεγάλου δένδρου…
Περπατώντας λίγα μέτρα παρακάτω φτάνεις στο Ρωμαίικο Γιαλό και όλες οι καφετέριες είναι αραδιασμένες στη σειρά,οφείλω να ομολογήσω οτι οι αγαπημενες μου ειναι δυο ο “Καραγκιόζης” που άνετα πηγαίνεις και το βράδυ να πιεις το ποτό σου με φόντο το Κάστρο και το “Ποδηλατο” επίσης μην προσπαθείς να διαλεξεις ανάμεσα σε βαφλα και κρέπα,γλυκιά ή αλμυρή,κάτι η θάλασσα που είναι δίπλα σου κάτι το αίσθημα που είσαι διακοπές η όρεξη σου πάντως ολοένα και θα διπλασιάζεται.
Και κλείνοντας δεν μπορώ να μην αναφέρω το “Vintage fashion bistro”ακριβώς στην αρχή της αγορας στη Μύρινα,ένα καφέ ιδιαίτερης αισθητικής με ψαγμένη διακόσμηση.Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απολύτως από τα μικρα καφέ Αθήνας και Θεσσαλονίκης που αποπνέουν έναν αέρα άλλης εποχής.
Δε θα φύγετε από τη Λήμνο εάν δεν έχετε επισκεφτεί την ταβέρνα του “Γιαννακαρου”στο χωριό Κοτσυνας,ένα όνομα μια ιστορία…Δεν ξέρω τι να πρωτοπω για την ταβέρνα αυτή αφου ο ίδιος ο κ.Γιαννακαρος είναι ο υπεύθυνος της κουζίνας και όλα τα λαχανικά και φρούτα που χρησιμοποιεί είναι δικής του παραγωγή.Οι μερίδες πλουσιοπαροχες και οι τιμες ακριβως αντιθετες οσον αφορα την ποσοτητα καιτην ποιοτητα του φαγητου,δε θα μιλήσω για τα ψάρια και τα λαχανικά που είναι ολόφρεσκα αλλά και τα κρέατα του ειναι άριστης ποιότητας αφού τα προμηθεύεται από ντοπιους παραγωγούς.Θυμηθείτε με και παραγγειλτε οπωσδήποτε τα τηγανιτα κολοκυθακια.
Στη Μύρινα από την άλλη και λίγο πιο πριν τον Ρωμαίικο Γιαλό σε ένα στενό βρίσκεται το “Σινιαλο”είτε μεσημέρι είτε βράδυ περιμένει τους επισκέπτες του για ουζάκι και φρέσκους ψαρομεζεδες..Η μικρή αυλή του μαγαζιού με τις πολύχρωμες γλάστρες από τις οποίες αναδύεται το φρέσκο άρωμα του βασιλικού σε συνδυασμό με το τρίτο η τέταρτο ποτήρι ουζο που έχεις ήδη πιει και τις γαριδες σαγανακι κανουν το κεφι να αναζωπυρώνεται απο τα πρωτα κιολας λεπτα.
Και φτάνοντας στο τέλος αυτής της μικρής,προσωπικής ξενάγησης και εξερεύνησης του νησιού της Λημνου δε θα μπορούσα να παραλείψω και να μην αναφέρω δύο μαγαζιά που μου προκάλεσαν απίστευτο ενδιαφέρον..Για τους απανταχού fashion addict θα πρέπει να επισκεφτείτε το κατάστημα ” Δια χειρος Haris”,όποιος επιθυμεί να διαθέτει μοναδικα κοσμήματα που αποπνεουν ανεπανάληπτη χαρη σε έξοχα και τολμηρά σχέδια που παντρευουν το νησιωτικό με το σύγχρονο στοιχείο,το κατάστημα αυτό είναι ο επομενος τόπος συνάντησης μας!!Σας προσκαλώ όλους να παρευρεθείτε,άλλωστε το μαγαζί από μόνο του είναι ένα αληθινό κόσμημα ως προς τη διακόσμηση.
Το “Χειροπλαθι”είναι ένα μαγαζί αλήθεια βγαλμενο από τα παραμύθι..οι ιδιοκτήτες του ένα φιλικό ζευγάρι,γεματο μερακι και ορεξη,σε μυουν αμέσως στο κόσμο της κεραμικης και των χειροτεχνηματων με ένα απίστευτα ζεστό τρόπο.Μέχρι και εγώ που η μοναδική μου εμπειρία με την χειροτεχνία είναι η πλαστελίνη και οι δημιουργίες μου,που κάνουν την δίχρονη ανίψια μου να σκάει από τα γέλια όταν προσπαθώ να της κάνω ένα ζωακι,εντυπωσιάστηκα και εάν είχα χρόνο θα επισκεφτομουν ασυζητητί το παλιό πετροχτιστο εργαστήριο τους στο χωριό των Σαρδων,όπου παιδιά και μεγάλοι έχουν τη δυνατότητα να παίξουν με τον πηλό και να φτιάξουν τα δικά τους κεραμικά.
Κάθε χρόνο με το που έρχεται το καλοκαίρι όλοι σκεφτόμαστε ποιος θα είναι ο επόμενος καλοκαιρινός μας προορισμός και να σου το δίλημμα Αιγαίο ή Ιόνιο,να διαλέξω Παξους που από το άσπρο,ανέμελο μου φόρεμα θα διαγράφεται το υπέροχο μου μαύρισμα και με φοντο τις σπηλιές και τα πρασινογαλαζα νερα θα ζω ενα θυελλωδη,καλοκαιρινο ερωτα που θα με σημαδεψει,οποιος εχει μεγαλωσει με τις σειρες του Παπακαλιάτη θα καταλάβει τι εννοώ, ή να διαλέξω Μύκονο που μπορεί να με πετύχει ξωφαλτσα και το Mykonos Live tv με το κόκκινο ολόσωμo μαγιό μου αλά Chiarra Ferragni σε ξαπλώστρα της Ψαρους;;;;;
Έχουμε την ευλογία η μικρή μας χώρα να έχει απίστευτους θησαυρούς που περιμένουν να ανακαλυφθούν,μέρη που αλήθεια αναπνέεις κουρασμένος από τα μικρά,τα καθημερινά της ζωής που όταν συσσωρεύονται αλήθεια σε καταβαλλουν και νιώθεις ανήμπορος να τα αντιμετωπίσεις και τότε ανεβαίνεις αργά αργά τα σκαλιά της Αγίας Παρασκευής και όταν φτάνεις απο πάνω δεσποζει αγερωχο το Καστρο που σου ψιθυρίζει “πέρασαν τόσα χρόνια,τόσοι κατακτητές και εγώ παραμένω αλώβητο”έτσι απλά σου θυμίζει ότι η ζωή συνεχίζεται παρά τις δυσκολίες και από κάτω απλώνεται το αιώνιο γαλάζιο και χάνεσαι νιώθοντας τόσο μικρός στην απεραντοσύνη του.
“Λήμνος γαιάων πολύ φιλτάτη απασέων”,η πιο αγαπημένη από όλες τις στεριές σύμφωνα με τον Όμηρο…εδώ βρήκε καταφύγιο ολόκληρος Θεός, ο Ήφαιστος όταν τον έδιωξαν οι θεοί από τον Όλυμπο και ευφρανθηκε η ψυχή του,δε θα λειτουργήσει λυτρωτικά μια επίσκεψη στο νησί για εμάς τους κοινούς θνητούς!!!!!!
©Trip to Trip
Ανθή Σταύρου