Ένα κομμάτι γης αναδύθηκε από τη θάλασσα του Αιγαίου και βρίσκεται εκεί στο νότο του πελάγους να το βλέπουν τρεις ήπειροι και να το θαυμάζουν. Μυθολογία μεν, μεγάλη αλήθεια δε! Χρώμα σμαραγδί, άρωμα ιβίσκου, γεύση αλμυρή και πλήθος πολιτισμών έφτιαξαν τη Ρόδο.
Μια πόλη μυστήριο σας προσκαλεί να την εξερευνήσετε. Ευτυχώς είναι ακόμη πρωί!Βέβαια προσέξτε! Είναι μεγάλη και δαιδαλώδης! Πόλος έλξης εκατομμυρίων τουριστών και όχι άδικα, η Μεσαιωνική πόλη, ανακηρύχθηκε σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco. Η κεντρική είσοδός της δεσπόζει αγέρωχη μπροστά στο λιμάνι.
Εσείς όμως μπείτε από την πύλη d’ Amboise, αυτήν του πρωτομάστορα. Μόνο και μόνο για να περάσετε τη γέφυρα πάνω από την τάφρο και θα βιώσετε μια αίσθηση πτήσης πάνω από μεσαιωνικό σκηνικό. Αυτά τα διπλά τείχη μοιάζουν απόρθητα. Όσο για τα κρυφά λαγούμια… φημολογείται πως υπάρχουν ακόμη και σήμερα υπόγεια περάσματα, που τα γνωρίζουν μόνο λίγοι…Θα σας πάρει κάποια λεπτά για να συνειδητοποιήσετε ότι μπήκατε σε παραμύθι. Ζωγράφοι δουλεύουν ασταμάτητα μπροστά στα καβαλέτα τους, στο πλακόστρωτο δρομάκι που οδηγεί στην αλλοτινή πόλη. Και ναι… ο ιππότης κρύβεται κάπου στο κάστρο και σας παρακολουθεί… Στα αριστερά σας βρίσκεται το κάστρο του μεγάλου μαγίστρου!
Ο μάγιστρος ήταν ο ανώτερος υπεύθυνος για το τάγμα των Ιωαννιτών ιπποτών σε κάθε χώρα. Το όνομα του πρώτου στα Δωδεκάνησσα: Foulqoues de Villaret. Θυμηθήκατε τα γαλλικά σας; Ε λοιπόν, το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό αυτού του στρατιωτικού τάγματος είναι η πολυεθνική του σύνθεση. Οι εθνικές τους ομάδες διακρίνονταν με βάση τις εξής γλώσσες:Προβηγκίας, Ωβέρνης, Γαλλίας, Ιταλίας, Αραγώνας (Ιβηρική Χερσόνησος), Αγγλίας, Γερμανίας. Εκτός από τους ιππότες και τους Έλληνες κατοίκους, έντονη είναι και η παρουσία των Εβραίων εντός των τειχών. Η Ρόδος χάρη σε αυτήν την πολυπολιτσμικότητα γίνεται έδαφος πολιτισμικής ανταλλαγής, το λιμάνι της αποκτά ευρωπαϊκή εμβέλεια και η ακμή της περιόδου 1309-1522 χαράσσεται στην ιστορία. Ένα τέτοιο σμίξιμο λαών, μια τέτοια ώσμωση διαφορετικών ειδών κουλτούρας, δε μπορεί παρά να δίνει το παράδειγμα για μια υγιή και δημιουργική κοινωνία σήμερα.
Η κατηφόρα που θα δείτε βγαίνοντας από το κάστρο είναι η οδός ιπποτών. Τα μεσαιωνικά κτίρια αυτής της οδού ήταν τα προξενεία της κάθε χώρας. Αρκεί να σηκώσετε το βλέμμα σας στους τείχους, για να δείτε τη σημαία και χαραγμένο το οικόσημο της χώρας.
Οι ιππότες ναι μεν είχαν στρατιωτική δύναμη αλλά είχαν και χριστιανική δράση. Ήταν χωρισμένοι σε τρεις τάξεις: Τους ευγενείς(που δεν κατέβαιναν από το άλογό τους και δεν πατούσαν το χώμα της πόλης), τους κληρικούς και τους σεργέντες (εργάτες). Στο τέλος της οδού ιπποτών βρίσκεται το νοσοκομείο τους, ένα μεσαιωνικό κτίριο με ανναγεννησιακά στοιχεία που σήμερα στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείο. Αν το sightseeing σας μοιάζει βαρετό, για την περίπτωση αυτού του μουσείου σκεφτείτε το διπλά! Εκτός του ότι φιλοξενεί κειμήλια και περίτεχνα αγάλματα από τη Μυκηναϊκή, την Κλασική και την Ελληνιστική περίοδο, η αυλή του θα σας φέρει στο νου δούκισσες, στα αυτιά άρπες και στο στόμα κόκκινο κρασί. Μη χάσετε τα ψηφιδωτά στην αυλή!
Ώρα για βόλτα και διασκέδαση! Βγείτε στη Σωκράτους, τον κεντρικό δρόμο στην παλιά πόλη, που ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες κατακλύζεται από κόσμο. Μαγαζιά κάθε λογής. Από παραδοσιακά καφεκοπτεία (“Καμπέρης) μέχρι καφετέριες σε ταράτσες (“Portraits”!!!!) και από ταχυφαγεία (“Λεμόνι”) μέχρι χλιδάτα εστιατόρια (“4 εποχές”) είναι εκεί και σας ανοίγουν τις πόρτες τους… Προχωρήστε αριστερά προς το συντριβάνι απέναντι από τη δημοτική βιβλιοθήκη. Η πλατεία αυτή μετά τα μεσάνυχτα μετατρέπεται σε ένα κέντρο διασκέδασης χωρίς όρια. Από τη μία μεριά το “Soho” και από την άλλη το “Apple”… Τα λόγια περιττεύουν. Το ξεφάντωμα καλά κρατεί και στα κρυμμένα γκαλντερίμια. Περάστε μια βόλτα από το “Todo” και πιθανότατα θα χορέψετε salsa και bachata με κάποιον που θα ξέρει καλά τους latin ρυθμούς! Αν κουραστήκατε αρκετά, το “ΚΛΗΔΙ” (αρχικά από τα ονόματα των ιδιοκτητών) ένα bistro με γαλλική φινέτσα θα σας χαρίσει γκουρμέ γεύσεις και θα σας βάλει σε πειρασμό να μεθύσετε. Δεν πειράζει όμως…Θα κοιμηθείτε ακόμη πιο ήρεμοι!
Σίγουρα μια μέρα δεν ήταν αρκετή. Πιείτε τον πρωινό καφέ σας στο “La Terassa” απολαμβάνοντας τη θέα του μεγάλου λιμανιού. Θα νιώσετε να είστε σε καράβι με τεράστιο φινιστρίνι και αν ο καιρός ευνοεί, θα βρεθείτε και στο κατάστρωμα, αφού η οροφή του κτιρίου θα ανοίξει! Αυτή τη φορά μπείτε στην παλιά πόλη από την είσοδο του Αγίου Φραγκίσκου, απέναντι από το Πανεπιστήμιο. Και ναι ώρα να περπατήσετε! Πιθανώς και να χαθείτε! Μη στεναχωριέστε… η δαιδαλώδης αρχιτεκτονική είναι η παγίδα των ιπποτών ενάντια στους εχθρούς. Βλέπετε τα τόξα που ενώνουν τα απέναντι κτίρια; Φανταστείτε τώρα εκεί πάνω έναν ιππότη με το σπαθί του να πολεμάει τον επίδοξο εχθρό… Ούτε εγώ θα ήθελα να ήμουν στη θέση του δεύτερου!
Κάντε μια βόλτα στην εβραϊκή συνοικία και επισκεφτείτε τη συναγωγή και το μουσείο. Κατευθυνθείτε προς το κέντρο και σήμερα. Πάνω στη Σωκράτους θα δείτε ένα μεγάλο τζαμί που “βγαίνει”πάνω στο δρόμο. Αρχιτεκτονική αδεία, καθώς πρέπει να κοιτάζει στην ανατολή. Έχετε ακόμη αρκετή ενέργεια, οπότε ανηφορίστε προς το ρολόι. Στο τέρμα της ανηφόρας βρίσκετε ένα ακόμη τζαμί και η μουσουλμανική βιβλιοθήκη.
Πρέπει να πούμε ότι οι Οθωμανοί έδιωξαν τους ιππότες το 1522, οπότε και μπήκε ο Σουλειμάν ο Μεγαλοπρεπής από την ίδια πύλη που μπήκατε κι εσείς σήμερα, σφραγίζοντάς την! Έμειναν κυρίαρχοι στα Δωδεκάνησα για σχεδόν τέσσερις αιώνες, ως το 1912. Μετά πέρασαν στην ιταλική κατοχή, έντονα στοιχεία της οποία θα δείτε στη νέα πόλη. Βγείτε λοιπόν από την κεντρική πύλη και αφήστε το βλέμμα σας να χαθεί στο λιμάνι.
Έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης, η μοντέρνα Ρόδος σφύζει από ζωή. Ο «νέος πεζόδρομος» κατακλύζεται από κόσμο. Απολαύστε καφέ στο «Via Mare», νοστιμότατα hamburgers στο «Black Adder» και χορέψτε μέχρι πρωίας στο «Barra tres». Για τους φίλους του τσίπουρου και της παρέας κατεβείτε τα σκαλοπάτια και στα δεξιά σας θα δείτε την «αυλή» και την «μποέμισσα», τσιπουράδικα βγαλμένα από την εποχή της αυθεντικής διασκέδασης. Για να απολαύσετε τον καφέ σας με θέα το ενετικό λιμάνι πηγαίνετε στο «Ronda », ένα ιταλικό κτίριο, κυκλικό, όπως προδίδει και το όνομά του. Βρίσκεται στο βορειότερο άκρο της πόλης (και του νησιού). Στα δυτικά απλώνεται το Αιγαίο με τη Χάλκη να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Αν στρέψετε το κεφάλι δεξιά θα μυρίσετε αύρα που φέρνει μυρωδιές ανατολής. Σίγουρα, βγαίνοντας θα μαγευτείτε από την αρχιτεκτονική του Δημαρχείου, της εκκλησίας του Ευαγγελισμού και του κάστρου στο λιμάνι.Ανάμεσα στις στήλες με τα ελάφια φανταστείτε τον Κολοσσό με ανοιχτά τα πόδια, για να περνάνε από κάτω τα καράβια. Θα ήταν θαύμα…
Αν σας αρέσουν τα καφέ με κήπο, τότε ή απάντηση είναι «Μέθεξη». Ένα παλιό σπίτι μετατράπηκε σε φιλόξενο χώρο για παρέα και καφέ που θα γίνει πολύ γρήγορα ρακόμελο! Για το ηλιοβασίλεμα προτιμήστε καφέ στα δυτικά με θέα τη θάλασσα. Κατεβείτε στην ακτή Μιαούλη, ή αλλιώς Ψαροπούλα! Το cafe Ateya διακριτικό και ατμοσφαιρικό σας προσφέρει σούμα και αράβικο μενού. Μην παραλείψετε το φαλάφελ και το λαχματζούν. (Ο ιδιοκτήτης κατάγεται από την Αλεξάνδρεια και οι συνταγές είναι της γιαγιάς του!)
Για ένα νοσταλγικό απολογισμό, επιβάλλεται θέα από ψηλά!
Ανεβείτε για περίπατο στο λόφο του “μόντε Σμιθ” και θαυμάστε ένα τρίγωνο με μια παλιά πόλη, μία σύγχρονη και ένα λιμάνι να ανοίγεται σε ανατολή και δύση.
Συνεχίζεται …
© Trip to Trip
Σε συνεργασία με τη
Μαρία Ραφαέλα Μιχαλοπούλου
